(1)
โพสต์21 ต.ค. 2552, 22:58โดยMandy Sladden [ อัปเดต 7 ก.พ. 2553, 13:27 โดย ทองไท ทองเนียม ]ร่วมอนุรักษ์และสร้างสรรค์ สืบสานเพลงลูกทุ่งไทย วัน เดือน ปี ผ่านพ้นคนเรานั้นก็เปลี่ยนวัยตาม สุดท้ายทุกชีวิตนั้นก็ต้องมีวันดับสลาย ก่อนจะถึงวันนั้นหากร่างกายเรายังเคลื่อนไหวใช้การได้ทุกส่วน ความต้องการก็ย่อมมี และเป็นธรรมดาของมนุษย์ ที่ต้องดิ้นรนแสวงหาสิ่งที่จะมาปรนเปรอ ความต้องการของตนเอง ซึ่งก็เป็นสิทธิที่ทุกคนมีสิทธิทำได้อย่างเสรี ขอเพียงอย่าไปกระทำในสิ่งที่เป็นการเอาเปรียบ เบียดเบียนคนที่เขาหากินอย่างสุจริต ที่สำคัญอย่าใช้ความสามารถพิเศษในด้านการ ต้มตุ๋น หลอกลวง ไปคดโกง ฉก ฉวย เอาเงินทองที่เขาหามาด้วยความยากลำบากแสนเข็ญเลย ยิ่งสาธยาย ก็จะยิ่งยืดยาวไปกันใหญ่ สรุปเอาแค่ว่าหาก จะกระทำการสิ่งใด ก็ขอให้อยู่ในระเบียบที่ถูกต้องของกฏหมายบ้านเมืองนะครับ ....นี่คือวารสารฉบับแรกของกลุ่มคนลูกทุ่งน้องใหม่ ในนาม ชมรมสานสานคนสร้างเพลง ที่มีหัวใจรักในบทเพลงลูกทุ่งที่จัดทำขึ้น เดิมที่แรกจัดทำเป็นเล่ม แต่ด้วยความที่มีทุนน้อยจึงทำได้แค่ 50 เล่ม ที่ทำขึ้นในวันที่ 1 มีนาคม 2551 เพื่อบอกเล่าเรื่องราว แจ้งข่าวเพื่อนพ้องน้องพี่และคนในวงการลูกทุ่ง เพื่อ ร่วมอนุรักษ์และสร้างสรรค์ สืบสานเพลงลูกทุ่งไทย โดยเฉพาะสมาชิกและ เพื่อนพ้องน้องใหม่ที่ยังไม่มีโอกาสได้นำเสนอผลงานให้ผู้คนทั่วไปได้รู้จัก ทั้งที่มีความตั้งใจมุ่งมั่นที่จะสร้างสรรค์ผลงาน แต่ขาดโอกาส เพราะขั้นตอนการการรับงานของแต่ละที่นั้น ไม่ง่ายอย่างที่ ปากต่อปาก เขาพูดกันมา เมื่อยุคสมัย เปลี่ยนไปความต้องการของสมัยนี้เขาเน้นการแข่งขันเรื่องการตลาดและกระแสหลักที่เป็นจุดขาย เรื่องที่จะแบ่งบันโอกาสให้คนใหม่ๆนั้นยากยิ่งกว่าเรา เข็ญครกขึ้นเขา คนที่มีใจรักในเพลงลูกทุ่งและมีฝันที่จะสร้างสรรค์ผลงานที่เป็น ระดับคนรากหญ้าที่ยากจนนั้นกว่าจะหาเงินมาสร้างงานได้แต่ละครั้ง เลือดตาแทบกระเด็น กว่าจะได้ทุนมาทำในสิ่งที่ใจ รักและชอบ เพื่อสร้างฝันให้เป็นจริง ทำออกมาแล้วไม่มีการโปรโมทอาศัยถือแผ่นไปเดินขายกันเอง หลายครั้งบ่อยครั้ง ที่โดนคนไทยด้วยกันตอบกลับมาว่า ฟังไม่เป็น ไม่ชอบฟังเพลงลูกทุ่งบ้าง แต่คนที่บอกว่าฟังเพลงลูกทุ่งไทยไม่เป็นนี่ สิ ผมว่าน่าแปลกใจมากที่เขาเกิดมาเป็นคนไทย ช่างพูดได้แบบไม่ถนอมน้ำใจกันเลย แม้แต่การที่จะนำผลงานไปฝาก ให้เขาช่วยเปิดช่วยนำเสนอก็ยากยิ่งกว่าใช้ ลิงขึ้นมะพร้าว อีกเงื่อนไขขั้นตอนเยอะมาก แต่เข้าใจว่าเขาก็ทำมาหากิน แต่ในส่วนลึกของผมแล้ว คนเราถ้าจะมีน้ำใจช่วยกันจริงแบ่งโอกาสให้กันจริงๆ ผมว่าทำได้ครับ นี่แหละคือที่มาของพวก เรา ชมรมสานฝันคนสร้างเพลง และการมีวารสารออนไลน์ของเราทีมงานเราพอใจมากครับกับการได้ทำกิจกรรมนี้ แม้จะถูกมองว่าตลกหรือกระจอก แต่เราก็ได้เปิดโอกาสให้ตัวเองและยินดีเป็นบันไดให้คนที่มีความสามารถที่ขาดโอกาส ได้ไต่ปีนเหยียบขึ้นไปหาความฝันของเขาในจุดที่หวังไว้ แม้หนทางและโอกาสที่เรามีจะคับแคบและตีบตัน ผมเองเป็น คนต้นคิดริเริ่ม รู้สึกภูมิใจมากครับ และนับว่าเป็นเกียรติมากที่ อ.ประสาน นาคพันธ์ ประธานชมรม มอบหมายให้ผมได้ เขียน ประเดิมในหน้าของบรรณาธิการ ที่ผมเกิดมากไม่คิดว่าจะมีโอกาสเพราะเคยอ่านแต่ของคนที่เขามืออาชีพเขียน หากมีสิ่งใดที่เป็นการตัดพ้อแรงไปก็กราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ แล้วพบกันในโอกาสต่อไป หวังว่าท่านคงมาอ่าน กันบ้างนะครับ ถือเสียว่ามารับรู้ถึงความรู้สึกของคนรุ่นใหม่ที่ อยากมีส่วนร่วมในการสร้างเสียงเพลงในคนได้รับฟัง ด้วยความเคารพอย่างสูงต่อผู้อ่านทุกท่าน (ทองไท ทองเนียม) |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น